فرا رسیدن 25 رجب سالروز شهادت
اسوه صبر و پایداری و هفتمین حجت الهی
حضرت امام موسی بن جعفر (علیهالسلام)
بر تمامی مسلمانان به خصوص شما دوست گرامی تسلیت باد.
«جرم من این است که آزاده ام ...»
یوسف صدیق به چاه انداخته می شود، روانه زندان می شود. مگر چه شده است؟
آیا جرمی جز محبوبیت نزد پدر، پاکی، تقوا و حق شناسی در میان است؟ تاریخ باز هم تکرار می شود، این بار امام کاظم (علیه السلام) روانه زندان می شود. گویا در طول تاریخ جرمی بالاتر از ایمان و تقوا، حق گویی و علاقه به مردم وجود ندارد!
اما مگر می شود مرد حق و فکر حق را زندانی کرد؟! زندان مادامی که به علت کار بد و جنایت نباشد، به واسطه عمل پست و زشتی نباشد، جایگاه و مکان خوبی برای مردان خدا است. یک وقت کسی دزدی کرده، خیانت کرده، مرتکب قتل شده و لذا عدالت، او را به زندان می اندازد، اما یک وقت شخصی به جرم شخصیت و عظمت و به واسطه حق‌گویی و حق‌خواهی و ایستادگی در مقابل ظلم و استبداد به زندان می رود، این مایه افتخار و مباهات است.
این زندان، جایگاهی است که مس وجود فرد را طلا می کند. آنها که به موجب شرافت ذاتی و بزرگواری و حق‌گویی زندانی می‌شوند، در آنجا صاف‌تر و خالص‌تر و مصمم‌تر می‌گردند و شرفی بر شرفهایشان افزوده می شود. زیرا سختیها و شکنجه‌ها و گرفتاریهایی که برای یک نفر در اثر حق‌گویی و حق‌خواهی و در اثر شخصیت انسانی و ملکوتی پیش می آید، ننگ و عار نیست، بلکه افتخار است. در این خصوص، کافی است که نظری به تاریخ بیفکنیم. تاریخ جهان پر از کشته شدن و زندانی شدنهای شرافتمندانه است. اینطور گرفتارِیها نه تنها مایه فخر خود آن بزرگان است؛ بلکه سند افتخار بشریت است.
مطلب دیگر این است که اینگونه سختیها و فشارها وسیله‌ای برای تکمیل و تهذیب بیشتر نفس و خالص شدن گوهر وجود انسان می‌گردد. همان طوری که در مقابل، یکی از چیزهایی که روحیه را ضعیف و ناتوان و اخلاق را فاسد می نماید، تنعم و ناز پروردگی است. سختیها و مشکلات، روح را ورزش می‌دهد، نیرومند می‌سازد، فلز وجود انسان را خالص و محکم می کند؛ لذا رشد و نمو و به کمال رسیدن وجود آدمی جز در صحنه گرفتاریها و مقابله و مواجهه با مشکلات حاصل نمی‌شود. این شداید و سختیهاست که قهرمان می‌آفریند، نبوغ می‌بخشد و نوابغ عظیم و نهضتهای بزرگ به دنیا تحویل می‌دهد.
به همین سبب امام موسی‌بن‌جعفر (علیه السلام) خطاب به شیعیان خود می فرماید:
"خود را از غضب خدا حفظ کن و سخن حق را بی پروا بگو؛ هر چند نابودی تو در آن باشد. اما بدان که حق موجب نابودی نیست، نجات دهنده است. باطل را همواره رها کن؛ هر چند نجات تو در آن باشد و هرگز باطل نجات بخش نیست و در آخر سبب نابودی است."(1)
آری، این است جرم امام کاظم (علیه السلام): آزادگی! تاریخ بازهم تکرار می شود، اما با یک تفاوت. یوسف را از زندان آزاد کردند، ولی دستگاه هارونی عاقبت امام کاظم(علیه السلام) را در زندان به وسیله سم به شهادت رساند.
(برگرفته از کتاب "بیست گفتار"، تألیف: "استاد شهید مرتضی مطهری" (با اندکی تلخیص و اضافات))
برگرفته از پایگاه اسلامی شیعی رشد
... ... ... ... ... ... ... ... ......... ... ... ... ... ... ... ... ...
پاورقی:
1ـ قال الإمام موسی بن جعفر الکاظم(علیه السلام): "أی فلان اتق الله، و قل الحق وإن کان فیه هلاک، فان فیه نجاتک و دع الباطل وإن کان فیه نجاتک، فان فیه هلاکک" (تحف العقول، صفحه 408)
